Wat is de achtergrond van iCOR?
De jeugd als sleutelfactor
Jonge mensen hebben de kerk nodig en de kerk heeft jonge mensen nodig. De periode van volwassen worden (adolescentie) is een periode van lichamelijke, psychologische, sociale en economische veranderingen. Ook het geestelijk leven verandert. Door invloed van maatschappelijke ontwikkelingen duurt de adolescentie langer en krijgt daardoor steeds meer betekenis. Jongeren zijn geen kinderen meer, maar horen ook nog niet helemaal bij de volwassenen. Zij gaan door een fase van verandering en brengen daardoor veranderingen tot stand.
Jongeren zijn dynamisch, creatief, vernieuwend en productief. Veel christelijke opwekkings- en hervormingsbewegingen hebben hun wortels in jeugdbewegingen. Toen Jezus zijn leerlingen riep, waren de meesten nog heel jong. Ook in de geschiedenis van de Adventkerk zie je de invloed en de geestelijke dynamiek van jonge mensen. Zij zijn altijd steunpilaren geweest van onze bloeiende kerkelijke gemeenschappen. Daarom hebben zij onze aandacht nodig! Wij moeten jongeren ondersteunen in hun relaties, hun ideologische en geestelijke ontwikkeling. Een geloofsgemeenschap die bestaat uit vertegenwoordigers van meerdere generaties is het meest geschikt. Wat waar is voor jonge mensen, is waar voor alle leeftijden.
Diverse studies over kerkverlating en de Adventkerk maken helaas unaniem duidelijk dat we bijna de helft van onze gedoopte jongeren verliezen. Bijna een op de twee jongeren die in de kerk opgroeide, verlaat de kerk. Roger Dudley vertelt dat ‘40 tot 50 procent van de mensen die halverwege hun tienerjaren zijn gedoopt de kerk verlaten tegen de tijd dat ze halverwege de twintig zijn’ (Roger Dudley, 2000, p. 60). Studies laten ook duidelijk zien dat zij de kerk meer verlaten om
Gezonde gemeenschappen zijn vaak gemeenten met betrokken jonge mensen, die vorm helpen geven aan het leven, de visie en de missie van de kerk. In deze gemeenten werken generaties enthousiast samen. We zien daar wat Maleachi 3:24 beschrijft: ‘Hij zal ervoor zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders.’ De ervaring leert dat deze gemeenten mensen van nu beter bereiken met het evangelie van Jezus Christus en met de boodschap van de Adventkerk. Gemeenten die relevant zijn voor jonge mensen zijn meestal relevant voor iedereen.
"ER IS HEEL VEEL VERLOREN GEGAAN VOOR DE ZAAK VAN DE WAARHEID DOOR EEN GEBREK AAN BELANGSTELLING VOOR DE GEESTELIJKE NODEN VAN DE JONGEREN … WAAROM WORDT INZET VOOR DE JONGEREN BINNEN ONZE KRINGEN NIET BESCHOUWD ALS ZENDINGSWERK VAN DE BOVENSTE PLANK? HET VEREIST HEEL VEEL TACT EN BEDACHTZAAMHEID EN OPRECHT GEBED VOOR WIJSHEID DIE VAN BOVEN KOMT."
Wat betekent iCOR ?
In Europa hebben we dezelfde uitdagingen en vragen als veel andere gebieden op aarde: Wat kunnen we doen om onze jongeren voor de kerk te behouden? En ook: Hoe krijgen we ze weer terug? De letters CYE staan voor Center for Youth Evangelism (Centrum voor evangelisatie onder jongeren), een onderzoeksinstituut van Andrews University. Zij ontwikkelden het idee van The Church of Refuge (De kerk als toevluchtsoord).
Ron Whitehead is verbonden aan CYE en zegt dat kerken die lijken op een toevluchtsoord een aantal eigenschappen hebben. Zij zijn ‘inclusief, aanvaarden iedereen, zijn gericht op de gemeenschap, bevinden zich op een strategische plek en bieden een veilige, geestelijke omgeving aan jongvolwassenen. Het zijn geloofsgemeenschappen die mensen accepteren, wat ze ook zijn en waar ze zich ook bevinden. Vriendschap en acceptatie worden niet gegeven of onthouden op grond van persoonlijke achtergrond, uiterlijk, een geloofssysteem of welke andere zaken dan ook. De leden weten dat ze met respect worden behandeld en niet worden uitgesloten vanwege fouten, vragen of twijfels. Deze gemeenschappen zijn er om hun te geven wat zij nodig hebben. Jongvolwassenen kunnen er God zoeken en groeien in verbondenheid met Hem.” (Ron Whitehead, CYE 2008)
De vrijplaatsen (bepaalde steden) uit het Oude Testament, zijn het voorbeeld voor het idee van de kerk als een veilige haven. Een haven die bescherming geeft, bemiddeling, recht en zorg op de lange termijn. iCOR bouwt voort op COR, maar het heeft het idee verder ontwikkeld en het concept nog een keer onder de loep genomen. Het idee van de kerk als een geestelijke schuilplaats en thuis is de kern en ook het doel van iCOR. Gebaseerd op de beschrijving van de kerk in het Nieuwe Testament, wil iCOR gemeenten voorzien van ondersteuning op basis van waarden. Zo maken zij dit geestelijke thuis tot een realiteit voor alle leeftijden, culturen en alle sociale klassen. Met andere woorden: iCOR bevordert dat gemeenten bewust kiezen om eigentijdse, geestelijke gemeenschappen te zijn. Gemeenschappen waarin jong en oud, gast en vaste bezoeker, arm en rijk, arbeider en academicus zich thuis voelt. Een plek waar iedereen vrij is om te groeien in het geloof. Deze gemeenten zijn plekken van christelijke kameraadschap, waarin mensen van alle achtergronden, leeftijden en opleidingen kracht vinden om hun geloof uit te leven en te versterken.
"HET KAN EROP LIJKEN DAT DE KERK VAN CHRISTUS VERZWAKT IS EN DAT ZIJ FOUTEN EN GEBREKEN HEEFT. TOCH IS DAT HET ENIGE WAARAAN GOD OP EEN BIJZONDERE WIJZE ZIJN LIEFDE EN ACHTING SCHENKT. DE KERK IS DE PLEK VAN ZIJN GENADE EN GOD VERHEUGT ZICH EROP JUIST DAAR TE EXPERIMENTEREN MET ZIJN GENADE OP MENSELIJKE HARTEN. DE HEILIGE GEEST IS ZIJN VERTEGENWOORDIGER EN HIJ WERKT ERAAN OM DUSDANIGE VERANDERINGEN TOT STAND TE BRENGEN DAT ENGELEN ER MET VERBAZING EN VREUGDE NAAR KIJKEN. DE HEMEL IS VOL VREUGDE WANNEER ZIJ ZIET DAT DE LEDEN VAN HET MENSELIJK GEZIN VERVULD ZIJN MET MEDEGEVOEL VOOR ELKAAR EN DAT ZIJ ELKAAR LIEFHEBBEN ZOALS CHRISTUS HEN HEEFT BEMIND. DE KERK IS DE BURCHT VAN GOD, HET IS ZIJN TOEVLUCHTSOORD, DIE HIJ BEWAART IN DEZE WERELD DIE IN REBELLIE IS."
iCOR Uitgangspunten van iCOR
Het gezin van God
Wij geloven in een God die relaties aangaat: Vader, Zoon en heilige Geest. God is echt en volledig één. Bedenk dat God de mens heeft gemaakt als man en vrouw en dat Hij hun de opdracht gaf vruchtbaar te zijn en talrijk.
God schiep dus het kerngezin. Hij maakte man en vrouw tot ouders en dus verantwoordelijk voor volgende generaties. God nam het initiatief een volk te stichten; de gemeenschap van Gods kinderen. In nieuwtestamentische taal is dat de kerk, dat zijn Jezus’ volgelingen. Jezus noemde de kerk zijn gezin (Marcus 3:31–35; 10:28–30).
Daarom is iCOR gebaseerd op het bijbelse begrip dat God twee fundamentele sociale eenheden heeft gemaakt. Eenheden die geestelijke groei bevorderen, het kerngezin.De familie daaromheen ondersteunen. Zo kan het geloof worden doorgegeven.
Het gezin als beeldspraak is een fundamenteel idee van christelijke kameraadschap onder de kinderen van God. Het komt overeen met het kijken naar de kerk als ‘het
lichaam van Christus’. Daarom is de kerk een gemeenschap die liefheeft, zorgt, ondersteunt en generaties en culturen verbindt. De kerk versterkt haar leden en helpt hen zich met Jezus te verbinden en tot volle bloei te komen in deze relatie met God. De vergelijking met het gezin maakt duidelijk dat geloof en het praktisch uitleven daarvan liefde in actie is. Het heeft te maken met relaties.
Gemeenten die het als hun opdracht zien om zo’n grote familie te zijn, kunnen een enorme steun zijn voor het kerngezin. Dat gezin speelt een belangrijke rol in het grootbrengen van de volgende generatie. Momenteel leven we in een tijd met veel gebroken gezinnen, in een individualistische maatschappij.
Alle generaties, culturen en sociale klassen
Wat iCOR benadrukt is dat alle generaties, culturen en sociale milieus hetzelfde worden behandeld en verwelkomd. Dat komt omdat wij geloven dat we elkaar allemaal nodig hebben om geestelijk te groeien.
Mensen hebben verschillende etnische achtergronden. Mensen van verschillende generaties hebben vaak ook verschillende culturen, leefstijlen en geloofstradities. De ‘i’ in iCOR staat daarom niet alleen voor intergenerationeel (van verschillende generaties), maar ook voor intercultureel en inter-sociale-groep.
Gemeenten die actief proberen om die ‘i’ in te vullen, tonen waardering voor elk individu. Zij proberen op een positieve manier mensen met elkaar in contact te brengen. Zij bevorderen een klimaat van vriendschap dat alle generaties insluit en respecteert. Op een bijzondere manier verbinden zij al die generaties met het lichaam van Christus. Het bijbelse beginsel om ‘ervoor te zorgen dat ouders zich verzoenen met hun kinderen en kinderen zich verzoenen met hun ouders’ (Maleachi 4:6), is voor deze gemeenten van het allergrootste belang. Het resultaat zal zijn dat kinderen zich verzoenen met hun ouders. Een gemeenschap waar de verbinding tussen de verschillende generaties centraal staat, betekent dat generaties niet hun eigen rechten en behoeften opeisen. Hun hart gaat uit naar elkaar. Het hoort bij het leven dat de ouders zich als eerste richten naar de jongere generaties. Dat hoort bij de orde die God aanbracht in Zijn schepping. Ouderen moeten zich als eerste tot de jongeren richten. Zij hebben al de kans gehad om vaste grond onder de voeten te krijgen. De jongere generatie zoekt die nog!
De jeugd als partner
Een relevante kerk gebruikt jongeren als oriëntatiepunt. Vaak weerspiegelen jongeren de maatschappij en de tijd van nu het beste. We mogen niet negeren dat grote groepen jongeren de kerk verlaten. Dat betekent niet dat zij van hun geloof vallen! We moeten veel serieuzer omgaan met de vraag hoe we tegemoet kunnen komen aan de geestelijke behoeften van jongeren.
Statistisch gezien zijn jongeren het meest ontvankelijk. Praktijkonderzoeken tonen aan dat 80 procent van alle mensen voor hun 25e voor of tegen Jezus kiest. Dat geldt ook voor een keuze voor of tegen de kerk. Adolescentie is daarom van grote betekenis voor de rest van het volwassen leven. Tijdens hun adolescentie denken mensen diep na. Dat komt door overgangsmomenten en keuzes die hun leven richting geven. Daarom is het voor kerken zo belangrijk te leren hoe ze authentiek moeten omgaan met jongeren. De kerk moet jongeren vertellen over Gods verlossende werk en moet een levend voorbeeld zijn van wat het betekent verzoend te zijn met God en elkaar. Gemeenten geven aandacht aan en spreken over geestelijke en bijbelse dingen. Dat doen ze relevant en praktisch, in overeenkomst met de adventistische leer. We moeten heel bewust aandacht geven aan de geestelijke behoeften van jonge mensen: emotioneel, sociaal en geestelijk. Wanneer kerken dat doen, dan helpen ze de jongeren om God te vinden in de belangrijkste fase van het leven en juist niet om bij Hem weg te gaan. Jeugdwerk is tegelijkertijd evangelisatie en gemeenteopbouw. Bij iCOR gaat het om meer dan er alleen voor te zorgen dat kerken meer aandacht schenken aan jongeren. Een gemeente moet jongeren niet als objecten zien, maar als volwaardige partners die zij actief betrekken. Dan zijn jongeren ‘subjecten’. Jonge mensen moeten kunnen deelnemen aan het vormgeven en het ontwikkelen van het leven en de missie van de kerk. Dat willen zij ook graag! Zo blijft de kerk vooruitgaan. Jongeren zijn de kerks grootste bron van mogelijkheden om vooruit te komen. De Bijbel staat, net als de kerkgeschiedenis, vol met voorbeelden van Gods samenwerking met jonge mensen. Door hen en met hen doet Hij buitengewone dingen. Dat ervaren we alleen als we betrokken zijn bij hun levens en door hen te betrekken bij de gemeente. Hoe? Door jongeren te trainen en te helpen, en door hen verantwoordelijkheid te geven in de gemeente en haar missieactiviteiten.